[Hugo de Groot]. Remonstrantie nopende de Ordre dije in de Landen van Hollandt ende Westvrieslandt dijent gestelt op de Joden.

Door: Grotius, Hugo (Hugo de Groot)..

❮ ❯

• ISBN:
• Uitgever: Naar het manuscript in de Livraria D. Montezinos door Dr. Jaap Meijer. Amsterdam : [s.n.],1949. Paperback. 144 pp. Dutch text. (Ter Meulen & Diermanse, 816). Conditie: goed
• Taal: ------------------
• Categorie:
• Details: Conditie: goed. RECHT
• Extra informatie: - Ook al beloofde artikel XIII van de Unie van Utrecht van 1579 een zekere mate van geloofsvrijheid, aan Joden was toen niet echt gedacht. Op verzoek van de Staten van Holland en West-Friesland werd dan ook in 1615 de opdracht gegeven aan Hugo de Groot en Adriaan Pauw een Jodenreglement of Remonstrantie te ontwerpen. Het manuscript van Pauw is niet teruggevonden, dat van Grotius dook op in de de beroemde Nijhoff veiling van 1864. De Groot wierp drie vraagstellingen op: ten eerste of het wenselijk was dat Joden zich hier zouden vestigen; of zij in dat geval hun religieuze tradities mochten beoefenen; en tenslotte in hoeverre de schade aan het christendom en de staat door hun eventuele aanwezigheid beperkt zou kunnen blijven. In de Remonstrantie sprak De Groot zich uit voor vestiging van Joden in de Republiek, maar verbond er diverse beperkingen aan zoals een maximum van driehonderd Joodse families in Amsterdam. Het reglement is nooit ten volle ingevoerd: tenslotte bepaalden de Staten van Holland en West-Friesland dat iedere stad zijn eigen regels mocht uitvaardigen. Joden mocht alleen geen onderscheidend teken worden opgelegd. De stad Amsterdam verbood Joden (sinds 1616) tegen het christendom te spreken of te schrijven, Christenen tot het jodendom over te halen en seksueel contact te hebben met Christelijke vrouwen. Later (vanaf 1632) werden Joden zogenaamde poortersneringen ontzegd, wat neerkwam op sluiting van de meeste beroepen die via gilden waren georganiseerd (met uitzondering van met name het makelaars-, boekdrukkers-, boekhandelaarsen chirurgijnsgilde). Ook golden er beperkingen voor het winkeliersbedrijf en werden in principe alleen kruideniers- en tabakswinkels toegestaan. Volledige burgerrechten werden Joden dus ontzegd, maar bezien vanuit Europees perspectief, bestond er voor Joden in de Republiek een betrekkelijk hoge mate van tolerantie. Er was geen getto. Joden hoefden geen collectieve belasting te betalen en waren niet afhankelijk van contracten waarmee hun vestiging steeds opnieuw bevochten moest worden, zoals elders het geval was. De meeste beperkingen bleven tot 1796 van kracht.
• € 60.00